Lekcja 14: Standardy WWW i sprawdzanie poprawności
W tej lekcji, uzyskasz wiedzę bardziej teoretyczną na temat HTML.
Co jeszcze można wiedzieć o HTML?
Możesz kodować w HTML różnymi sposobami. Tyloma samymi sposobami przeglądarka może odczytywać twój kod HTML. Można powiedzieć że HTML ma wiele dialektów. To powoduje że niektóre strony wyglądają inaczej w różnych przeglądarkach.
Próbowano wprowadzenia standardu HTML poprzez konsorcjum World Wide Web Consortium (W3C) założone przez Tima Berners-Lee (tak! wspaniały gość który wynalazł język HTML) ale okazało się że jest to długa i bardzo ciężka droga.
W starych czasach - kiedy przeglądarki były czymś za co musiałeś zapłacić - Netscape dominował wśród przeglądarek. Najlepiej wspieranym standardem HTML był standard 2.0 a póżnej 3.2. Ponieważ Netscape posiadał ponad 90% rynku, nie musiał dbać o standardy - i nie robił tego. Netscape wymyślił swoje własne dziwne elementy, które nie działały w innych przeglądarkach.
Przez wiele lat Microsoft prawie całkowicie ignorował internet. Po pewnym czasie podjął on współzawodnictwo z Netscape i wprowadził swoją przeglądarkę. Pierwsza wersja przeglądarki Microsoftu, Internet Explorer, nie była lepsza od Netscape pod względem współpracy ze standardem HTML. Ale Microsoft oddał swoją przeglądarkę za darmo (zawsze popularny sposób) i Internet Explorer szybko stał się najbardziej popularną przeglądarką.
Od wersji 4 i 5 Microsoft postawił sobie za cel współpracę ze standardem HTML należącym do W3C. Netscape nie zdołał stworzyć nowej wersji przeglądarki i kontynuował dystrybucję starej wersji 4.
Oto reszta historii. Dzisiaj standard HTML nazwany jest wersją 4.01 oraz XHTML. Teraz Internet Explorer zajmuje większość rynku. Internet Explorer nadal ma swoje dziwne elementy ale współpracuje także bardzo mocno ze standardem HTML - W3C. Tak samo jak inne przeglądarki, takie jak Mozilla, Opera oraz Netscape.
Więc, kiedy kodujesz w HTML według standardu W3C, robisz stronę widoczną we wszystkich przeglądarkach w taki sam sposób - teraz i w przyszłości. Naszczęście, to czego się uczyłeś w tym kursie to nowy, dokładny i czysty HTML zwany XHTML.
Jak określić wersję HTML której używam?
Musisz poinformować przeglądarkę jakiej wersji HTML używasz, w naszym przypadku jest to XHTML. Aby to zrobić, Używa się "Document Type Declaration" czyli Deklaracji Typu Dokumentu. Document Type Declaration jest zawsze umieszczana na samej górze dokumentu:
Przykład 1:
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN"
"http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" lang="pl">
<head>
<title>Tytuł</title>
</head>
<body>
<p>tekst tekst</p>
</body>
</html>
Poza Deklaracją Typu Dokumentu (pierwsza linia w powyższym przykładzie), która mówi przeglądarce że używasz wersji XHTML, musisz także umieścić dodatkowe informacje w znaczniku html, a dokładnie atrybuty xmlns and lang.
Atrybut xmlns jest skrótem od "XML-Name-Space" (przestrzeń nazw XML) i powinien zawsze mieć taką samą wartość: http://www.w3.org/1999/xhtml. To wszystko co musisz wiedzieć. Ale jeżeli chcesz koniecznie wiedzieć więcej o przestrzeniach nazw to odsyłam do lektury na stronie W3C's.
W atrybucie lang określasz język dokumentu HTML. Dla tego używany jest standard ISO 639, który jest listą kodów wszystkich języków na świecie. W powyższym przykładzie ustawiony jest język Polski ("pl").
Dzięki DTD przeglądarka wie dokładnie jak ma czytać i pokazywać HTML. Tak więc, używaj przykładu powyżej jako szablon dla wszystkich swoich przyszłych dokumentów HTML.
DTD jest także ważne kiedy chcesz sprawdzić poprawność swoich stron.
Sprawdzanie poprawności? Po co i jak to robić?
Umieszczaj DTD na swoich stronach, dzięki temu zawsze będziesz mógł sprawdzić kod HTML i wyszukać błędy korzystając z darmowego walidatora W3C.
Aby sprawdzić samemu, zrób stronę i załaduj ją do Internetu. Teraz, idź do validator.w3.org, wpisz adres (URL) swojej strony i sprawdź ją. Jeżeli twój HTML jest poprawny otrzymasz wiadomość z gratulacjami. W innym przypadku wyświetlony zostanie raport z błędami i dokładnym miejscem ich występowania. Zrób specjalnie pare błędów żeby zobaczyć co się stanie.
Walidator nie jest tylko pomocnikiem w lokalizowaniu błędów. Niektóre przeglądarki starają się poprawić błędy popełnione w kodzie HTML przez twórców stron Internetowych, tak że możesz nigdy nie zobaczyć błędu w przeglądarce. Jednak inne przeglądarki mogą przedstawić stronę inaczej lub nawet nie przedstawić jej wogóle. Walidator pomoże ci znaleść także takie błędy, o których istnieniu nawet nie wiedziałeś.
Zawsze sprawdzaj swoje strony aby mieć pewność że zostaną one poprawnie zinterpretowane przez przeglądarkę.
